Butt in Chair

Wat is het soms lastig om gewoon te beginnen. Achter de laptop te duiken en gewoon beginnen met schrijven. Want ik weet niet wat. Waar te beginnen, wat te vertellen? Niet dat er niets te vertellen is. Maar meer omdat er teveel te vertellen is! Steeds als er iets is om over te vertellen komt er alweer iets nieuws op mijn pad waar ik ook over kan vertellen. En voor ik het weet is het zo vol in mijn hoofd dat er geen ruimte meer is om te schrijven. ‘Do what makes you feel alive’. Zo was het toch?

Tijd om weer toewijding te tonen. Toen we op reis waren luisterde ik naar een podcast van een Amerikaanse schrijver/uitgever. Zijn woorden ‘butt in chair’ zijn mij bijgebleven. Dát is schrijven zei hij, gewoon gaan zitten en tikken. Meer niet, that’s all. Zorgen dat je op die stoel komt achter je laptop. En dan maar zien wat er gebeurt. Ik vond het mooi, want ik voelde dat hij gelijk had. Als ik ga zitten komt er namelijk altijd iets! Net zoals nu. Het enige wat ik doe is zitten en tikken.

‘Butt in chair’, that’s all. I’m back!