“Waar ga ik naartoe? Wat ben ik aan het doen? En vooral HOE?!”
Een half jaar geleden sprong ik. Met een dosis enthousiasme en nieuwe plannen begon ik mijn nieuwe studio. Ik had behoefte aan een plek voor mezelf. Een eigen plek waar ik kan coachen en yoga en mindfulness lessen kan geven. Een plek waar ik niet eerst van alles op moet ruimen voor ik mensen kan ontvangen. Gewoon een plek helemaal van mij.
Dus ik sprong. Met de lat niet te hoog en een plan op een kladje. Want dat suffe ondernemingsplan schrijven, daar werd ik ongelukkig van. Toen ik dat plan opzijschoof en ik me op mijn nieuwe plan concentreerde, ging het weer stromen. En dat is wat ik wil. Ik wil voelen dat het stroomt. In heel mijn lijf, letterlijk.
Mijn motto ‘do what makes you feel alive’ staat voor dat stromen. Toen ik begin 2016 een duik in zee maakte voelde ik de kou in alle cellen van mijn lichaam. Alsof er miljoenen spelden in mijn lijf prikten. Ik wist niet of het pijn of fijn was, maar wat ik voelde was het LEVEN. En dát gevoel, dat wilde ik vasthouden, ik wilde er meer van. Ik dook wel vijf keer die zee in en liet het zoute water mij wassen. Alles wat ik niet meer nodig had mocht wegstromen. Het was tijd voor een nieuw begin.
Ik wist waar ik moest beginnen. Ik kende het tintelende gevoel in heel mijn lichaam. Als ik yoga en mindfulness beoefen dan voel ik het ook, maar dan op een subtielere manier. Als ik de stilte in mezelf opzoek, dan voel ik het. Niet omdat ik er moeite voor doe, nee, juist niet. Hoe meer ik ontspan hoe vaker het komt. Gewoon vanzelf. En net zo vanzelf ebt het ook weer weg. Hoe meer ik oefen, hoe meer ik erop vertrouw dat het er altijd is. Het geeft me rust en balans, hoop en vertrouwen, ingrediënten voor een gelukkig leven.
Sindsdien is ‘do what makes you feel alive’ mijn leidraad. Het hoeft niet altijd fijn te zijn, het mag ook pijn doen. Maar ontspannen en voelen dat je leeft, dat is waar het om gaat. Vertrouwen op de stroom en erin mee durven gaan. Met alles wat daarbij hoort. De liefde, vreugde, het genot, maar ook de pijn en het verdriet, frustratie, boosheid, zorgen en twijfel. Alles hoort erbij als je gaat voor het LEVEN.
En dat brengt me weer bij het moment dat ik denk “Wat nu? Hoe moet ik verder?”. Er is een hoop gebeurd, ik heb mooie dingen gedaan en nieuwe mensen ontmoet. Ik heb jongeren én volwassenen gecoacht, yogalessen gegeven, workshops op scholen, mindfulness aan examenkandidaten en studenten, geassisteerd bij de jongerencoach opleiding en inmiddels geef ik ook een training aan advocaten. Vaak voel ik dankbaarheid, vertrouwen, vreugde, rust en ontspanning. Maar ik voel ook spanning, frustratie, onzekerheid en twijfel. Verleid door gedachten van prestatiedrang en verwachtingen, gevangen in patronen van winnen of verliezen. De lat die ik voor mezelf dan toch weer te hoog leg.
Terwijl ik schrijf voel ik weer dat het stroomt. En ineens weet ik het weer. Hoe onnozel kan ik toch zijn? Vergeten is zo menselijk. Zorgen maken over wat er was of nog niet is, terwijl het onder je neus gewoon gebeurt, hier op mijn toetsenbord, zichtbaar op mijn scherm.. ‘Do what makes you feel alive’ betekent voor mij ook gewoon blogs schrijven! Door zo druk bezig te zijn met ‘zorgen dat het lukt’ vergat ik mijn persoonlijke blogs. En die hebben mij nu juist zo geholpen om stappen te zetten. Gewoon schrijven dus, Butt in chair.
Ondernemingsplan ‘my style’. Voelen dat het stroomt.
Do what makes you feel alive 