De afgelopen 5 dagen zijn we in Cairns geweest. Na onze eerste nachten in de hostels van Sydney en omgeving besloten we een andere koers te varen. Homestay, slapen bij mensen die hun logeerkamer aanbieden. Het proberen waard na een paar nachten struikelen over borstels, make up dozen, stijltangen en föhns. De Engelse en Amerikaanse meiden in onze kamer waren oh zo aardig maar ’s nachts wakker liggen van alcoholdampen en kokhalzende kamergenoten was niet mijn idee van een moeder-dochter backpackersreis. En gelukkig ook niet die van Veerle. Steeds als ze zonder na te denken ‘mam’ zei tijdens het koken in de gezamenlijke keuken keek er iemand verbaasd op. Veerle wilde de schaamte graag voorbij, Homestay was dus een prima optie.
Met open armen en een warme omhelzing werden we begroet door onze gastvrouw op het vliegveld van Cairns. Voordat we naar haar huis reden toerde ze ons al kwebbelend door de stad om alle plekken te laten zien die voor ons interessant waren. Julie ontvangt al meer dan 20 jaar studenten en andere gasten in haar huis. Trots dat ze onze eerste gastvrouw was via Homestay ontving ze ons enthousiast in haar huis. We waren niet de enigen. Alle kamers van haar huis waren bezet met gasten vanuit de hele wereld. We mochten vrij gebruik maken van de keuken, badkamer en wasmachine en konden wanneer we wilden bij haar op de veranda aanschuiven. Haar openheid vond ik bijzonder, haar deuren en ramen staan letterlijk altijd open. Voor haar de meest normale zaak van de wereld: waarom zou je je deuren dicht doen als het toch zo makkelijk is om binnen te komen? “ I just don’t want anyone to break my windows!”
Een frans backpackersstel helpt Julie met werkzaamheden in het huis, Engelsman Rob vond een veilige haven in haar huis en een negentienjarige knul had goedkope overnachting tijdens zijn cursus duiken. En net voor wij vertrokken arriveerden twee Japanse scholieren die met hun klas op reis waren. Afwisseling genoeg in het leven van Julie, geen dag is hetzelfde met al die verschillende mensen die komen en gaan. Voor Julie lijkt niets teveel. Ze weet de goedkope uitjes, neemt haar gasten mee naar de gratis bios of een triviant avond en organiseert een barbecue in het park. Ze nam ons mee naar haar bodybalance les. Betalen? Just follow me, they won’t even notice you’re here! Julie regelt erop los en heeft graag de touwtjes in handen, maar met haar goede dosis humor en haar open hart wist ze steeds een grijns op onze gezichten te toveren.
Een brutaal mens heeft tenslotte de halve wereld. En Julie heeft die in haar eigen huis.
Hoe tof is dat.
Do what makes you feel alive 