Wat als?

Hoe ziet het eruit als ik mijn patroon doorbroken heb? Vraagt Angele vandaag.

Wat is mijn patroon?

Mijn patroon is dat ik veel nadenk, veel ideeën heb maar er verder niets mee doe. Ik weet dat schrijven mij helpt om dingen helder te krijgen voor mezelf en ik weet ook dat ik leuk kan schrijven. Met enige regelmaat schrijf ik ook weleens iets. Maar dat deel ik dan zelden met anderen. Terwijl ik het superleuk zou vinden om een blog te hebben. Online mijn schrijfsels plaatsen vind ik doodeng. Waarom? Mensen vinden er waarschijnlijk iets van. En dat vind ik eng. Dus mijn patroon is om dan maar in de comfortzone te blijven, offline. En ook gewoon om dan maar niet te schrijven. Wel zo veilig.. Bovendien, wie zit er eigenlijk te wachten op die rare hersenspinsels van mij?

Dus hoe ziet het eruit als ik dat patroon doorbroken heb?

Dan ben ik een blogger. En schrijf ik vol zelfvertrouwen over dat wat mij bezighoud. En dan vind ik het leuk om dat online te delen. Veel mensen vinden dat dan ook leuk. En als mensen het niet leuk vinden dan laat ik me daardoor niet uit het veld slaan. Ik deel teksten en foto’s en misschien ook wel filmpjes. Gewoon omdat ik er blij van word en omdat ik weet dat andere mensen er ook blij van worden. Want door te delen wordt het leven lichter. En de wereld een stukje mooier.

Just do it..